Najveću slavu stekao je igrajući za klub kojeg sada predvodi sa klupe i nada se da će takođe napraviti dobar rezultat iako je pod velikim pritiskom.
Euzebio di Frančesko rođen je 8. septembra 1969. godine u Peskari i igrao je na poziciji veznog fudbalera. Igračku karijeru započeo je u Empoliju i Lučezeu gdje je proveo po četiri sezone. Za Empoli je zaigrao 1987. i skupio je 102 meča na kojima je dao tri gola da bi u Lučeze stigao 1991. i odigrao 139 mečeva na kojima se 12 puta upisao među strijelce. Igrač Pjaćence postao je 1995. godine i u njenom dresu skupio je 67 utakmica i pet golova. a onda je 1997. godine uslijedio najveći transfer u njegovoj karijeri pošto je postao član Rome.
U naredne četiri sezone skupio je 101 nastup i dao je 14 golova da bi u posljednjoj sezoni stigao do titule u Seriji A. Tada se vratio u Pjaćencu koja ga je platila milion evra pa je u naredne dvije godine ponovo nastupao za taj klub i odigrao 61 meč i dao 12 golova. Sezonu 2003/04 proveo je u Ankoni (10/0), a iduće je nastupao za Peruđu (30/1) da bi potom okačio kopačke o klin. Dok je u prvom navratu bio član Pjaćence dobio je poziv u reprezentaciju Italije kada je selektor bio Ćezare Maldini da bi debitovao tek kod Dine Zofa 5. septembra 1998. godine na kvalifikacionom meču protiv Velsa za Evropsko prvenstvo 2000. godine, ali se nije našao u timu koji je na šampionatu u Belgiji i Holandiji stigao do drugog mjesta. Odigrao je 12 utakmica za “azure” i dao jedan gol na proslavi stogodišnjice Fudbalskog saveza Italije u meču sa svjetskim zvijezdama 16. decembra 1998.
Nakon završetka igračke karijere bio je tim menadžer Rome kao i sportski direktor zadužen za transfere igrača iz Serije C2 da bi potom odlučio da uplovi u trenerske vode pa je prvi angažman dobio u Virtus Lanćanu koji nastupa u Liga pro Prima divisione tokom 2008. godine da bi januara 2009. bio otpušten zbog loših rezultata. Tokom 2010. godine bio je trener Peskare u Seriji B sa kojom je ostvario impresivne rezultate da bi početkom decembra iduće sezone dao otkaz. Trenerom Sasuola postao je 19. juna 2012. koji se takmičio u Seriji B sa kojim je 2013. stigao do šampionske titule i plasmana u Seriju A.
Otkaz je dobio 28. januara 2014. zbog loših rezultata da bi bio vraćen na funkciju 3. marta pošto rezultati nisu bili popravljeni tokom njegovog odsustva. Sačuvao je ekipu od ispadanja dok je 14. juna produžio saradnju sa ekipom do 2016. da bi aprila 2016. nakon što je stigao do šestog mjesta na tabeli i izborio nastup u trećem kolu kvalifikacija za Ligu Evrope obnovio saradnju do 2019. godine. Poziv Rome nije mogao da odbije pa je 13. juna prošle godine potpisao saradnju sa “vučicom” i naslijedio Lućana Spaletija koji je otišao u Inter. Prvu sezonu sa novim klubom završio je na trećem mjestu Serije A i izborio nastup u Ligi šampiona te stigao do polufinala elitnog evropskog takmičenja. Njegov sin Federiko takođe je fudbaler i igra za Sasuolo dok on je on dobio ime po legendarnom portugalskom igraču Euzebiju.
