Jedan je od najboljih igrača kojeg je ova franšiza imala od svog preimenovanja 2008. godine dok je jedan od najboljih košarkaša koje je i svijet imao ikada.
Rasel Vestbruk rođen je 12. novembra 1988. godine u mjestu Long Bič u Kaliforniji i nastupa za Oklahomu Tander Siti u NBA ligi. Odrastao je u mjestu Hautorn koje se takođe nalazi u Kaliforniji i ima mlađeg brata Rajnarda. Pohađao je srednju školu Lojcinger gdje je igrao na poziciji plejmejkera mada je imao određenih problema zbog visine jer je tada bio visok samo 173 centimetra. Tek u trećem razredu srednje škole počeo je da igra, a zainteresovanost koledža uslijedila je tek pred završnu godinu. Tokom posljednje godine u srednjoj školi prosječno je bilježio 25,1 poena uz 8,7 skokova i 2,3 asistencije i tokom sezone skupio je 14 dabl dabl učinaka dok je poenterski rekord sezone imao protiv Karsona kada je postigao 51 poen.
Nije obraćao posebnu pažnju na ponude top koledža sve dok ga Ben Haulend nije zainteresovao za UCLA nakon što je Džordan Farmar izašao na NBA draft. Uzeo je dres sa brojem nula i bio je zamjena Darenu Kolisonu tokom prve sezone. Nakon što se Kolison povrijedio u drugoj dobio je mnogo veću minutažu. Tokom svake sezone koju je proveo u timu Vestbruk je odveo ekipu na Fajnal for NCAA lige da bi nakon dvije godine provedene na UCLA odlučio da izađe na NBA draft. Bio je četvrti pik i izabrali su ga Sijetl Supersoniksi 2008. godine da bi se samo šest dana kasnije franšiza preseljenja iz Sijetla u Oklahomu i dobila novo ime Tander Siti.
Ugovor sa njima potpisao je 5. jula iste godine da bi 2. marta 2009. ostvario svoj prvi tripl dabl učinak. Prvi je ruki sezone nakon Krisa Pola koji je zabilježio tripl dabl, a tek treći u istoriji franšize nakon Arta Herisa i Garija Pejtona. Ugovor sa Oklahomom veže ga do 2021. godine i jedan je od najunosnijih u istoriji košarke pa će ove sezone zaraditi 35,6 miliona dolara, iduće 38,1 i u posljednjoj godini 40,6 miliona dolara.
Kada je u pitanju reprezentacija SAD bio je dio ekipe koja je osvojila zlatnu medalju na Svjetskom prvenstvu 2010. u Turskoj kada se automatski kvalifikovala za Olimpijske igre u Londonu 2012. Nastupio je i u Velikoj Britaniji i takođe stigao do zlata koje nije branio četiri godine kasnije u Rio de Žaneiru jer je odbio poziv da igra za nacionalni tim.