Slobodno se za njega može reći da je legenda kluba i da je sebe utkao u sve dosadašnje titule, a prva je osvojena 2012. godine.
Po Svetoslavu Đakovu sigurno će se zvati neki fudbalski objekat u Razgradu kada završi karijeru, a blizu je toga pošto je rođen 31. maja 1984. godine. Igra na poziciji centralnog veznog fudbalera u Ludogorecu i rođen je u Blagoevgradu gdje je i započeo da igra fudbal u lokalnom klubu Pirin. Upravo u njemu je imao i debi u seniorskom sastavu 2002. godine te ostao u ekipi naredne tri sezone tokom kojih je odigrao 73 utakmice i dao dva gola.
To ga je preporučilo Pirinu 1922 gdje je takođe proveo tri sezone i skupio 62 nastupa na kojima se devet puta upisao među strijelce. Zatim je 18. juna 2008. postao član Lokomotive iz Sofije sa kojom je dogovorio trogodišnju saradnju i debi imao 9. avgusta protiv Minjor Pernika u gostima. Tokom prve sezone skupio je 24 nastupa, ali se nije upisao među strijelce. Prvi gol dao je protiv Slivena 6. novembra 2010. a tokom tri godine nastupio je na79 mečeva i dao samo dva gola.
Kada mu je istekao ugovor pridružio se Ludogorecu kao slobodan igrač i prvo je potpisao dvogodišnji ugovor 4. juna 2011. Prvi nastup u novom klubu imao je Lokomotive Plovdiv 6. avgusta da bi se veoma brzo nametnuo kao jedan od glavnih igrača. Prvi pogodak postigao je 19. maja 2012. protiv Kaliakre Kavarne i to iz penala. Kapitensku traku ponio je 18. juna 2013. i prvi gol u evropskim takmičenjima dao je 3. oktobra u pobjedi nad zagrebačkim Dinamom u grupnoj fazi Lige Evrope. Do sada je skupio 204 nastupa i dao je sedam golova za Ludogorec.
Bio je član U21 reprezentacije Bugarske da bi prvi nastup za seniorski tim upisao 28. februara 2012. protiv Mađarske i to sa 27 godina, a na debiju je upisao asistenciju Valiriju Božinovu. Kao kapiten poveo je svoju reprezentaciju 7. februara 2015. protiv Rumunije u prijateljskom meču. Od nacionalnog tima oprostio se 2017. godine i do tada je upisao 36 nastupa, ali bez pogotka.
