Kada do kraja karijere koja je tek počela na velikoj sceni ne bi uradio ništa posebno njegovo ime zauvijek će ostati upisano zlatnim slovima u istoriji srpskog fudbala.
Nemanja Maksimović rođen je 26. januara 1995. godine u Banji Koviljači i igra na poziciji ofanzivnog veznog fudbalera u Hetafeu. Fudbalom je počeo da se bavi u Gučevu iz rodnog mjesta da bi tokom omladinskih dana promijenio još nekoliko klubova. Iz Omladinca iz Loznice otišao je u Crvenu Zvezdu gdje je bio šest godina. Poslije odrađenog omladinskog staža u Crvenoj zvezdi nije se pojavio na prozivci seniorskog tima, pod izgovorom da je upisao časove vožnje. Bio je to samo izgovor jer Maksimović nije želio da potpiše ugovor sa Zvezdom. Nakon toga je otišao u italijansku Veronu, a potom i Domžale.
U slovenačkom prvenstvu je otpočeo profesionalnu karijeru, i za Domžale je odigrao 27 ligaških utakmica na kojim je dao tri gola. U februaru 2015. prešao je u kazahstansku Astanu i krajem avgusta pogotkom u finišu revanš meča protiv APOEL-a u Nikoziji uveo je ekipu u Ligu šampiona prvi put u klupskoj istoriji. Pored igranja u najelitnijem takmičenju, Maksimović je sa Astanom bio dva puta prvak Kazahstana, a osvojio je i po jedan Kup i Superkup. Tokom 2017. godine prešao je u špansku Valensiju gdje su imali velika očekivanja od njega i potpisao ugovor do 2022.
Debitovao je 18. avgusta protiv Las Palmasa kada je zamijenio Karlosa Solera da bi tokom sezone skupio svega 21 nastup u svim takmičenjima i jednom se upisao među strijelce na utakmici Kupa kralja. To je dovelo do novog transfera pa se 16. jula prošle godine pridružio Hetafeu sa kojim je dogovorio saradnju do 2024. godine. Standardan je član nove ekipe za koju je ove sezone već odigrao 26 mečeva, ali se još nije upisao među strijelce.
Bio je član generacije koja je 2013. u Litvaniji postala prvak Evrope za fudbalere do 19 godina pod vođstvom Ljubinka Drulovića dok je bio jedan od glavnih aduta selektora Veljka Paunovića prilikom osvajanja Svjetskog prvenstva za igrače do 20 godina u junu 2015. godine. Njegov gol u 118. minutu finala Mundijalita za 2:1 i pobjedu nad Brazilom kojim je osvojena svjetska titula jedan je od najvećih trenutaka u istoriji srpskog fudbala. Za seniorsku reprezentaciju Srbije je debitovao 23. marta 2016. u prijateljskom meču protiv Poljske (0:1) u Poznanju. Do sada je skupio 12 nastupa i nije se upisao u steijelce dok nije nastupio na Svjetskom prvenstvu prošle godine u Rusiji.
