Za njega se s pravom može reći da je nasljednik Mišela Prudoma među stativama, samo što za razliku od svog slavnog zemljaka brani boje mnogo jače ekipe od onih za koje je nastupao Prudom.
Tibo Kurtoa rođen je 11. maja 1992. godine u Briju i sa dosta uspjeha čuva mrežu Čelzija. Potiče iz sportske porodice pošto su mu roditelji bili odbojkaši, a sestra Valeri je odbojkašica koja igra za poljski Lođ i reprezentaciju Belgije. Obzirom na to odbojka je bila prvi sport kojim se počeo baviti, ali se brzo preorjentisao na fudbal pa je prve korake napravio u lokalnom Bilzenu gdje je igrao lijevog beka. Kada je sa sedam godina prešao u Genk prekomandovan je među stative gdje je i sada. Brzi napredak donio mu je debi u dresu prvog tima sa samo 16 godina i 341 danom na utakmici protiv Genta. Bio je ključna figura u osvajanju šampionske titule 2011. godine primivši 32 gola na 40 ligaških susreta pri tom sačuvavši mrežu na 14 utakmica.
Kao što to obično biva najbogatiji klubovi brzo su ga opazili, a najbrži je bio Čelzi koji ga je doveo u svoje redove jula 2011. godine. Pošto je među stativama kluba iz Londona neprikosnoven bio Peter Čeh, Kurtoa je poslat na pozajmicu u Atletiko Madrid gdje je zamijenio Davida de Heu koji je otišao u Mančester Junajted. Debi za “jorgandžije” imao je 25. avgusta da bi vrlo brzo sa gola istisnuo Serhija Asenha. I iduću sezonu proveo je na pozajmici da bi i tokom sezone 2013/14 boravio u Madridu gdje je zabilježio 120 nastupa. Juna 2014. menadžer Čelzija Žoze Murinjo rekao je da se Belgijanac vraća u London pa je zamijenio Čeha na golu početkom sezone da bi 11. septembra potpisao novi petogodišnji ugovor sa “plavcima” i zadužio je dres sa brojem 13.
Nezgodnu povredu zaradio je 5. oktobra kada se na utakmici sa Arsenalom sudario sa Aleksisom Sančezom pa je noć morao da provede u bolnici. Igrao je za U18 selekciju Belgije dok je za seniorski sastav “crvenih đavola” debitovao novembra 2011. u prijateljskom meču protiv Francuske u Parizu i tako postao najmlađi golman reprezentacije Belgije u istoriji. Odigrao je sve minute tokom kvalifikacija za Svjetsko prvenstvo 2014. prvog kojeg su Belgijanci izborili nakon 2002. kada su posljednji put nastupili. Takođe je odigrao sve minute u kvalifikacijama za Evropsko prvenstvo 2016. kojeg su “đavoli” izborili nakon 16 godina. Nakon poraza u četvrtfinalu od Velsa kritikovao je tadašnjeg selektora i legendu Belgije Marka Vilmotsa da je kriv za poraz koji je bio najveće razočarenje u njegovoj karijeri. Februara 2014. imao je nesporazum sa kolegom iz reprezentacije Simonom Minjoleom, ali je to brzo prevaziđeno. Sa Martom Domingez ima kćerku i sina, ali sa njom nije u vezi.
