Francuz koji čuva gol Totenhema jedan je od najboljih čuvara mreže svijeta i nije čudo što klub iz Londona ne želi da ga prepusti bilo kome.
Ugo Ljoris rođen je 26. decembra 1986. godine u Nici i ne potiče iz tipične siromašne porodice. Naprotiv, majka mu je bila advokat, a otac bankar u Monte Karlu. Ima mlađeg brata Gotjea koji igra kao štoper za Nicu gdje je i Ugo počeo da igra. Fudbal je počeo igrati sa samo šest godina u lokalnom klubu Sedak i ispočetka je igrao na sredini terena katkad i u napadu dok ga nisu premjestili na mjesto golmana jer je posjedovao nevjerovatne sposobnosti poput hvatanja i kontolisanja lopte. Zadobio je pažnju skauta Nice Dominika Baratelija koji ga je doveo u mnogo poznatiji klub kada je imao deset godina te ga je pridružio omladinskoj školi.
Nakon nekoliko godina počeo je da brani za U17 ekipu sa kojom je osvojio prvenstvo Francuske do 18 godina. Nakon toga je prebačen u B ekipu koja se takmičila u četvtom rangu i odigrao je 12 mečeva. Promovisan je u prvi tim tokom sezone 2005/06 dok je debi imao 25. oktobra 2005. Sa samo 18 godina sačuvao je mrežu protiv Šatoroa u Liga kupu. Do kraja sezone preuzeo je je”jedinicu” od Damijena Gregorinija i tu je praktično započela njegova karijera tokom naredne tri godine Azurnoj obali skupio je 72 nastupa. Tri kluba, Milan, Lion i Totenhem pokazali su veliko interesovanje za njega jer su već tada tražili zamjene za svoje golmane koji su bili pred penzijom. Bio je nadomak ugovora sa “rosonerima”, ali se ipak odlučio za Olimpik iz Liona zbog evropskih ambicija dok je transfer navodno iznosio osam i po miliona evra.
Među “lavovima” sa Žerlana proveo je četiri godine i postao jedan od najboljih golmana Evrope te je branio na 142 utakmice uslijedio je rastanka sa klubom i odlučio se na odlazak u Englesku i 31. avgusta 2012. potpisao je ugovor sa “pijevcima” vrijedan deset miliona evra uz bonus od pet miliona ukoliko ispuni određene uslove kao i 20 odsto od idućeg transfera. Debi je imao protiv Lacija 20. septembra 2012. u meču Lige Evrope dok je prvi meč u Premijer ligi upisao 7. oktobra iste godine protiv Aston Vile čime je prekinuo niz dosadašnjeg golmana Breda Fridela koji je među stativama stajao 310 utakmica u nizu u Premijer ligi. Produžetak ugovora potpisao je jula 2014. da bi avgusta 2015. dobio kapitensku traku od trenera Maurisija Poketina.
Reprezentativnu karijeru započeo je u U18 timu Francuske, da bi potom igrao za U19, U20 u U21 ekipu. Prvi poziv u seniorski tim dobio je 6. februara 2008. godine za meč sa Španijom, ali je umjesto toga igrao za B tim protiv DR Konga, dan prije meča “trikolora” i “crvene furije”. Nakon nekoliko poziva u tim priliku je dobio 19. novembra 2008. u remiju sa Urugvajem da bi na utakmici sa Srbijom 9. septembra 2009. dobio crveni karton zbog prekršaja nad Nikolom Žigićem u kaznenom prostoru. Kapitensku traku ponio je 17. novembra 2010. Na meču protiv Engleske na Vembiliju dok je 2. juna 2017. upisao 88 nastup u dresu sa državnim grbom i tako prestigao Fabijena Barteza koji je do tada bio golman reprezentacije sa najviše nastupa.
