Vječiti derbi, 169. po redu, ne privlači toliko pažnje kao neki raniji “praznici” fudbala u Srbiji. Razlozi su različiti – počev od termina najvažnije utakmice u prvenstvu (petak, 19h) do toga da je ona, zahvaljujući bodovnoj razlici, izgubila taj epitet.
Crvena zvezda djeluje bezbrižno na vrhu tabele sa 63 boda uz gol razliku 62:8 i 13 poena prednosti u odnosu na Partizan. Ne pamti se da su crno-bijeli bili u goroj situaciji, ne toliko u kontekstu tabele, koliko u smislu svega ostalog.
Uprava je na udaru, navijači je praktično bojkotuju, usput i same utakmice, pa tako stadion u Humskoj zvrji prazan. Gordan Petrić, koji je od očigledno limitirane ekipe izvlačio maksimum, odlučio je da se povuče i dopusti šok terapiju u vidu novog trenera, Igora Duljaja.
Sa druge strane, dominacija u prvenstvu kao da je uspavala i drugu stranu, koja je prethodnih godina navikla i na rezultate u Evropi, kojih ove sezone nije bilo. Možda bi pretjerano bilo reći da je rezultat derbija ovoga puta nebitan, ali djeluje da ništa značajno ne može da promijeni.
Tu je i druga struja mišljenja, koja kaže “derbi je derbi” i šta god se dešavalo okolo, prestiž i rivalitet ništa ne može da umanji. Ako su prestiž i rivalitet neupitni, onda možemo isto reći i za kvalitet međusobnih duela u poslednje vrijeme. Hajp, kako bi rekli Englezi, nije naročito veliki i djeluje da su navijači dva kluba u ovom periodu sezone više okrenuti dešavanjima na košarkaškim terenima.
Možda će nas u jednom takvom ambijentu i okolnostima fudbaleri iznenaditi, prirediti dobru predstavu i opravdati ono – “najveći praznik srpskog fudbala”.
